Historiek

Zoals de naam Sint-Alexius laat vermoeden hebben wij het ontstaan te danken aan de Broeders Alexianen. Zij bouwden in de tweede helft van de negentiende eeuw een nieuw klooster in de tuin van het kasteel van de hertog van Arenberg langs de kant van de Gewijde-Boomstraat. De legende wil dat daar een boom stond die een helende kracht had: de druppels die, als het regende van de boom vielen, zouden een genezende kracht hebben gehad op zieke kinderen. De eerste activiteiten behelsten echter vooral ouderenzorg, vluchtelingenopvang en beperkt parochiaal werk; vanaf 1962 werd het een "nachthospitaal". In 1966 stelde E. Br. Damiaan Steyaert aan de congregatie voor om van ouderlingenzorg over te schakelen naar psychiatrische verpleging, meer bepaald deeltijdse verpleging voor chronisch zieke mensen, met inbegrip van extramurale zorg in een woning in de Opperstraat te Elsene. In 1977 zocht het toenmalige beheerscomité naar nieuwe beleidsformules en vond deze in samenwerking met het psychiatrische ziekenhuis Sint-Jozef te Kortenberg; een nieuwe v.z.w. werd opgericht die de uitbating van het huis zou behartigen en in de raad van bestuur werden directieleden van de St.-Jozefkliniek opgenomen, dit onder leiding van dhr.R. Vermoote en Prof. Dr. J. Peuskens. Na jarenlange vlotte samenwerking beslisten de broeders uit het beheer te stappen en zij verkochten in 1987 de eigendom aan de v.z.w. die de werking verder uitbouwde in zeer nauwe samenwerking met het uc St.-Jozef te Kortenberg. In samenwerking met de projecten beschut wonen Festina Lente en Mandragora begeleidt het Psycho-Sociaal Centrum St.-Alexius-Elsene momenteel een 150-tal patiënten: 33 bedden in nachthospitalisatie, 67 in beschut wonen (20 verschillende adressen) en 40 in Assertive Community Treatment; enkele hiervan samen met andere patiënten worden nog opgevangen in onze 11 plaatsen (partiële) daghospitalisatie en in een dertigtal plaatsen in beperkte postkuur. Wij werken samen met alle voorzieningen die zich positief opstellen in de begeleiding van langdurigezorgbehoevende en zorgzoekende mensen met majeure psychiatrische en/of psychosociale problemen. Via A.C.T. trachten wij zorgmijders bij te brengen dat zich niet laten verzorgen niet altijd de beste oplossing is, ook niet voor zichzelf, kortom wij zijn niet vies van een beetje bemoeizorg ...